Of auteursrecht ergens op rust levert vaak discussie op. De juridische criteria zijn vaag. De creatie moet een eigen, oorspronkelijk karakter hebben en het persoonlijk stempel van de maker dragen. Daarmee kun je verschillende kanten op.
Uiteindelijk hakt de rechter de knoop door of iets auteursrechtelijk is beschermd. In sommige vonnissen geeft de rechter wel eens een motivering, waardoor duidelijker wordt hoe de juridische criteria moeten worden toegepast.
Laatst was er een kort geding tussen twee ontwerpers van dameshandtassen. De ene ontwerpster, eiser “E.”, vond dat gedaagde “Ro enSo” inbreuk maakte op haar ontwerp. Ro Enso voerde aan, dat het ontwerp voor de tas van E. helemaal niet in aanmerking kwam voor auteursrechtelijke bescherming. Volgens Ro Enso vormde dit namelijk geen origineel idee, maar volgde het slechts een trend in de mode, die door meerdere ontwerpers wordt gevolgd.
De rechter oordeelde, dat een ‘werk’ – in dit geval het ontwerp voor een dameshandtas – niet geheel ‘nieuw’ hoeft te zijn voordat er auteursrecht op rust. Het gaat erom, dat het iets voldoende eigens bevat, dat aan de maker kan worden toegeschreven. Het moet oorspronkelijk zijn, in die zin dat het nog niet in die vorm is vertoond. Ook al zijn er andere tassen eerder gemaakt die tot op zekere hoogte overeenstemmen, dan nog kan een ontwerp zodanig uniek zijn dat het als nieuw wordt beschouwd.
In dit kort geding vond de rechter dat E. de oudste rechthebbende was van het auteursrecht. De vraag of Ro enSo hierop inbreuk maakt, was vrij eenvoudig te beantwoorden. Partijen waren het er zelf over eens, dat de tassen zodanig op elkaar lijken dat er geen toeval kan zijn. Ro enSo maakte dus met haar handtas inbreuk op het auteursrecht van E. en mag haar tassen niet meer verkopen.
Zie hier een bericht over deze zaak op IE-Forum.
